4.3.2014
“ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΔΗΛ. ΕΜΕΙΣ!”
ΤΟ ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟΝ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ( ΛΕΥΚΩΣΙΑ)
Θεωρείται το πιο «πολύχρωμο» σχολείο της Κύπρου.
Έχει περίπου 300 μαθητές, ως επί το πλείστον αλλοδαπούς!
«Η ζωή
είναι ένα ποτήρι τσάι κι ο άνθρωπος ένα κομμάτι ζάχαρη. Όταν το ανακατεύουμε,
παίρνει γεύση!
( Λόγια της μαθήτριας
του σχολείου της «Φανερωμένης» Περβίν
- Τουρκία, από ντοκιμαντέρ της Ρικάκη)
Η Φανερωμένη είναι μια γειτονιά στο κέντρο της εντός των
τειχών Λευκωσίας. Πήρε το όνομά της από την εκκλησία της αφιερωμένη στην
Παναγία την Φανερωμένη.
Το 1856 ιδρύθηκε το πρώτο παρθεναγωγείο της Λευκωσίας το
οποίο ονομάστηκε παρθεναγωγείο Φανερωμένης.
Το παρθεναγωγείο εκτός από την δημοτική- γυμνασιακή
εκπαίδευση ήταν και ελληνοδιδασκαλείο δηλαδή έβγαζε γυναίκες δασκάλες.
Μετά το 1974 η πράσινη γραμμή και η νεκρή ζώνη που
δημιουργήθηκε έκαμε και τους τελευταίους κατοίκους να φύγουν.
«Το 1990 αρχίζει να κατοικείται η εντός των τειχών πόλη από
ξένους εργάτες νόμιμους και μη και με τις οικογένειές τους έτσι σχεδόν η
πλειοψηφία των μαθητών είναι πλέον ξένοι παιδιά μεταναστών. Εγκαταστάθηκαν στα
ετοιμόρροπα σπίτια για πολύ χαμηλό ενοίκιο και μένουν σε αυτά. Οι μανάδες
δουλεύουν πωλήτριες και οι πατεράδες εργάτες. Τα παιδιά περνούν την μέρα τους
στο σχολείο και στην πλατεία μπροστά από αυτό. Η όλη περιοχή θυμίζει ένα γκέτο
ξένων εθνικοτήτων οι οποίες ζουν σε ένα δικό τους κόσμο.»
(Λόγια κατοίκου της περιοχής.)
Ορισμένοι κάτοικοι παρουσιάζουν την περιοχή της Φανερωμένης
ως επικίνδυνη, λόγω της παρουσίας και της δραστηριότητας των ξένων εθνικοτήτων .
Αν είναι κάπως έτσι, το σχολείο καλείται τότε να παίξει έναν πολύπλευρο και
πολυσήμαντο ρόλο στην περιοχή!
Όταν το επισκεφτήκαμε καλοκαίρι, από μέσα ακούγονταν -στην
ησυχία του μεσημεριού- χαμηλόφωνα τα παιδιά που κάνανε το μάθημά τους στο
θερινό τμήμα.
Μετά από ένα χρόνο και
εντελώς τυχαία ανακαλύψαμε το ντοκιμαντέρ της Λουκίας Ρικάκη,- μια ταινία αγκαλιά... - η οποία, μετά από γυρίσματα δύο
χρόνων στο σχολείο, κατέγραψε το πώς συνυπάρχουν ως μαθητές, τα παιδιά
μεταναστών από διαφορετικές χώρες που οι συγκυρίες τούς απομάκρυναν από την
πατρίδα τους.
Είναι
γνωστή η ευαισθησία της Λουκίας Ρικάκη για τις ανθρώπινες μειονότητες και την
πολυπολιτισμικότητα που διέπει την εποχή μας.
«Εκεί
μαθητές και δάσκαλοι ψάχνουν και ανακαλύπτουν επιθυμίες και όνειρα σε γλώσσες
πέρα από τις λέξεις…»
(Λουκία Ρικάκη)*
«Όλοι φοβούνται το διαφορετικόν, το ξένον αλλά εμείς
οι Κύπριοι μαθητές στην Φανερωμένην πλέον έχουμε συνηθίσει να μην το προσέχουμε καν. Είναι
απλώς άνθρωποι, δεν είναι ξένοι!»
(Λόγια Κύπριας μαθήτριας του σχολείου από το ντοκιμαντέρ
της Ρικάκη)
«Αυτός είναι ο κυπραίος παιδιά. Εκείνος που είναι στον τόπο μας,
που ζει μαζί μας, που μαθαίνει τα γράμματά μας, που δουλεύκει μες στις δουλειές
μας. Οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες!** Ναι. Έλληνες εισί!» (Δασκάλα του
σχολείου)
Λίγα μέτρα πιο πέρα από το σχολείο βρίσκεται η πράσινη
γραμμή. Η μοναδική ευρωπαϊκή διχοτομημένη πρωτεύουσα!
* Η σκηνοθέτιδα
Λουκία Ρικάκη πέθανε την Τετάρτη 28
Δεκεμβρίου σε ηλικία 50 χρονών καθώς έπασχε από καρκίνο.
